ენობრივი წარმონაქმნი, იდიომი, ენის არსებობის ფორმა. ტერმინი შექმნილია ამერიკელი ენათმეცნიერის ჩარლზ-ჯეიმს ბეილის (1973) მიერ ტერიტორიულად და სოციალურად ნეიტრალური ენობრივი წარმონაქმნის აღსანიშნავად. ერთი ენის ლექტები ერთმანეთისაგან განსხვავდებიან კონტინუუმის ფარგლებში, რაც ქმნის პანლექტურ ანუ პოლილექტურ ბადეს და ამგვარად გვეძლევა იმპლიკაციური მიმართება სხვადასხვა ლექტს შორის.
Source: სემიოტიკა – 2007 – №2 – მთ. რედ.: ცირა ბარბაქაძე – ნომრის რედ.: თამარ ბერეკაშვილი