საკუთარი ერის მიმართ ადამიანის ემოციური, ფსიქოლოგიური მიჯაჭვულობაა და სიტყვასიტყვით „სამშობლოს სიყვარულს ნიშნავს“. ხშირად ნაციონალიზმსა და პატრიოტიზმს ერთმანეთში ურევენ. ნაციონალიზმს დოქტრინის ხასიათი აქვს და ეფუძნება რწმენას, რომ ერი, ამა თუ იმ სახით, სახელმწიფოს პოლიტიკური ორგანიზაციის წამყვანი, განმსაზღვრელი ფაქტორია. პატრიოტიზმი კი ამ რწმენის განსახორციელებლად ემოციურ საფუძველს იძლევა და ამრიგად ნაციონალიზმის ყველა ფორმაში ვლინდება. ძნელი წარმოსადგენია, რომ რომელიმე ეროვნული ჯგუფი ყოველგვარი პატრიოტული სულისკვეთების და ეროვნული ცნობიერების გარეშე მოითხოვდეს, ვთქვათ, პოლიტიკურ დამოუკიდებლობას
Source: სოლიდარობა. – 2006. – №9 – რედ.: ნინო ცინცაძე