(XVII-XVIII საუკუნეები) - წარმოდგენის (რეპრეზენტაციის) ეპისტემა. ენა იქცევა ნიშანთა ავტონომიურ სისტემად და თითქმის თანხვდება აზროვნებასა და ცოდნას.
Source: სემიოტიკა № 12 – მთავარი რედ.: ცირა ბარბაქაძე,– [ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო უნივერსიტეტი], თბ.,– 2012.