(θεογια) მეცნიერება შესახებ ღვთისა და მისდამი რწმენისა. ყველაფერი, რაც პრინციპულად უკავშირდება რელიგიას, წარმოადგენს ღვთისმეტყველების საგანს. მისი მიზანია, მოგვცეს სისტემატური ცოდნა ღმრთისა და რელიგიური რწმენის განსაგნებულ ჭეშმარიტებათა ირგვლივ. ღვთისმეტყველების, როგორც მეცნიერების, ამოცანა იმაში მდგომარეობს, რომ ცნობიერად გააშუქოს, დააფუძნოს და გაამართლოს რწმენა ღვთისა, არსებობა მისი, თვისებები და უმთავრესი ჭეშმარიტებანი რელიგიური აღმსარებლობისა.
Source: მაკარიოპოლელი ნიკოლოზ. ღვთისმეტყველება და ღვთისშემეცნება //არჩევანი №2,– რელიგიური სკითხების შემსწავლელი ცენტრი,– 2007