მოწმედ შეიძლება გამოძახებულ იქნეს ნებისმიერი პირი, რომელმაც შეიძლება იცოდეს სისხლის სამართლის საქმის გარემოებათა დასადგენად საჭირო მონაცემები. არ შეიძლება მოწმედ გამოიძახონ და დაკითხონ: ა) ეჭვმიტანილის, ბრალდებულის, განსასჯელის, მსჯავრდებულის დამცველი; დაზარალებულის, სამოქალაქო მოსარჩელის, სამოქალაქო მოპასუხის ან იმ პირის წარმომადგენელი, რომლის მიმართაც გამოიყენება სამედიცინო ხასიათის იძულებითი ღონისძიება; ადვოკატი, რომელიც იურიდიულ დახმარებას უწევდა პირს დაცვის ან წარმომადგენლობის მიღებამდე; ადვოკატი, რომელიც კომერციულ საწარმოს ან სხვა იურიდიულ პირს ემსახურებოდა, _ იმ გარემოებათა შესახებ, რომლებიც მისთვის ცნობილი გახდა დაცვის ან წარმომადგენლობის განხორციელებასთან თუ სხვა იურიდიული დახმარების გაწევასთან დაკავშირებით; ბ) სასულიერო პირი - იმ გარემოებათა შესახებ, რომლებიც მისთვის ცნობილი გახდა აღსარების ან სხვაგვარად განდობის შედეგად; გ) პირი, რომელსაც მცირეწლოვანების, ფიზიკური ან ფსიქიკური ნაკლის გამო არ შეუძლია სწორად აღიქვას, დაიხსომოს და აღიდგინოს სისხლის სამართლის საქმისათვის მნიშვნელობის მქონე გარემოებები და მისცეს ჩვენება; დ) ეჭვმიტანილის, ბრალდებულის, განსასჯელის ახლო ნათესავი, მეურვე, მზრუნველი, თუ იგი არ დათანხმდება დაკითხვაზე, როგორც ბრალდების მოწმე.
Source: საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსი.