დიალოგის ტიპი. ძალზე გავრცელებული კომუნიკაციის ფორმაა, რომელიც მოითხოვს მთელი რიგი ნიშნების გათვალისწინებას: განსაზღვრულ თემას, საწინააღმდეგო პოზიციებს, პარტნიორულ კამათს. დისკუსიის მონაწილემ უნდა აცალოს სხვას ლაპარაკი, შეძლოს პარტნიორის მოსმენა, შეეწინააღმდეგოს პარტნიორს, მოითხოვოს სხვისი პოზიციის გამოხატვა (დამახასიათებელი ლექსიკით). ასევე გაატაროს თავისი მოსაზრება, არგუმენტაცია (ლექსიკა: ეჭვის, თანხმობის, არდათანხმების, ვარაუდის გამოსახატავად).
Source: კულტურათაშორისი კომუნიკაციები № 3, – რედ.: ინდირა ძაგანია, – [გამომცემლობა „უნივერსალი“]. – თბ.,–2008