დღეს გაერო-ს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატი, რომელიც 1950 წელს შეიქმნა გენერალური ასამბლეის 1949 წლის 3 დეკემბრის №319 A (IV) რეზოლუციით, მსოფლიოს მთავარი ჰუმანიტარული ორგანოა, ისევე, როგორც კონვენცია (და ოქმიც) ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი დოკუმენტია ჰუმანიტარულ დოკუმენტებს შორის. თავდაპირველად მანდატი 3 წლით გაიცა, მაგრამ მას შემდეგ რეგულარულად უგრძელდება ვადა. უმაღლესი კომისრის შტაბ-ბინა ჟენევაში მდებარეობს და იგი ასზე მეტ სახელმწიფოშია წარმოდგენილი. უმაღლესი კომისარი ლტოლვილთა საერთაშორისო დაცვას უზრუნველყოფს და მოიძიებს გრძელვადიან გადაწყვეტილებებს ლტოლვილთა პრობლემების მოსაგვარებლად. ამ მიზნით ის მჭიდროდ თანამშრომლობს ქვეყნების მთავრობებთან, დახმარებას უწევს მათ ლტოლვილთა ნებაყოფლობითი რეპატრიაციის საქმეში ან მათ ინტეგრაციაში მასპინძელ საზოგადოებაში (მუხლი 1, ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატის წესდება). თუ გავითვალისწინებთ მანდატის მგრძნობიარე ბუნებას, უმაღლესი კომისარი აპოლიტიკური ფიგურა უნდა იყოს, რომელიც საგანგებო მდგომარეობის ჟამს ჰუმანიტარულ და სოციალურ მოთხოვნათა შესაბამისად იმოქმედებს. დღეს უმაღლესი კომისარი რუუდ ლუბერსია.
Source: სმიტი რონა კ. ადამიანის საერთაშორისო უფლებები: სახელმღვანელო. [მეორე გამოცემა]–რედ. გიორგი ჯოხაძე თარგმანი: მანანა კობიაშვილი,–ოქსფორდის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, – „სეზანი“.
მეორე მსოფლიო ომმა ბიძგი მისცა რამოდენიმე ორგანიზაციის ჩამოყალიბებას. გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატიც სწორედ ასე ჩამოყალიბდა 1950 წლის 14 დეკემბერს.
დღეისათვის UNHCR მსოფლიოში ერთ-ერთი უმთავრესი ჰუმანიტარული სააგენტოა, რომლის თანამშრომელთა რაოდენობა 5000 კაცს აღემატება და რომელიც დახმარებას უწევს 19.8 მილიონ ადამიანს 120 ქვეყანაში.
ორგანიზაციას 1954 და 1981 წლებში მიღებული აქვს ნობელის მშვიდობის პრემია. პირველი წესდების თანახმად მისი მთავარი მისია იყო ლტოლვილთა დაცვა და მათი პრობლემების გრძელვადიანი გადაჭრის საშეუალებათა გამონახვა, მაგრამ დროთა განმავლობაში ამ საქმიანობამ ევოლუცია განიცადა და დღეისათვის იგი არა მარტო აგრესიისა და ძალადობისაგან დევნილი ცალკეული პირების, არამედ ლტოლვილთა დიდი ჯგუფების დაცვასა და დახმარებას უზრუნველყოფს. ამასთან სააგენტო ეხმარება არა მარტო იმ პირებს, რომლებიც ძალადობის მსხვერპლნი გახდნენ და დატოვეს თავიანთი ქვეყანა, არამედ ქვეყნის შიგნით გადაადგილებულ პირებსაც.
Source: საერთაშორისო ორგანიზაციების ზოგადი მიმოხილვა და მათი თანამშრომლობა.– საქართველოსთან ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია,–თბ.,– 2005
to main page 
top of page