ჰიპერკინეზები

ანუ უნებლიე, ნაძალადევი მოძრაობები, რომლებსაც არავითარი ფუნქციური დანიშნულება არ გააჩნია - შეიძლება გამოწვეული იყოს თავისა და ზურგის ტვინის სხვადასხვა სტრუქტურის როგორც დაზიანებით, ისე გაღიზიანებით; ამ კატეგორიის ავადმყოფების გამოკვლევა, გარდა ეპილეფსიური კრუნჩხვების შემთხვევებისა, შესაძლებელია ამბულატორულ პირობებში. პროცესის ლოკალიზაციის მიხედვით, ჰიპერკინეზები შემდეგი სახით არის წარმოდგენილი: • თავის ტვინის და ქერქქვეშა წარმონაქმნების გაღიზიანება (ეპილეფსიური კრუნჩხვები); • ქერქქვეშა ბირთვების პათოლოგია (ქორეა, ათეტოზი, ტორსიული დისტონია, ჰემიბალიზმი, პარკინსონული კანკალი და სხვ.); • ტვინის ღეროს დაზიანება და გაღიზიანება (ორგანული ტრემორის სხვადასხვა სახე, მიოკლონია, ნისტაგმი, ტორტიკოლიზი და სხვ.); • ნათხემის პათოლოგია (ინტენციური კანკალი და ნისტაგმი); • ზურგის ტვინის პათოლოგია (ფიბრილაციები და ფასციკულაციები).