საკვერცხეების პოლიკისტოზის სინდრომი

წარმოადგენს ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ-ოვარიული სისტემის უკუკავშირების დარღვევის შედეგად განვითარებული ქრონიკული ანოვულაციის ყველაზე მკაფიო მაგალითს, როდესაც (აღნიშნული კავშირების დარღვევის შედეგად) აღმოცენდება ჰონადოტროპინების სეკრეციის გაუკუღმართებული რიტმი: ლუტროპინის სეკრეციის მკვეთრი მომატება და ფილიკულმასტიმულირებელი ჰორმონის სეკრეციის დათრგუნვა. ლუტროპინის მაღალი კონცენტრაცია იწვევს საკვერცხეების სეკრეტორული პროცესების გაძლიერებას, რაც აისახება სისხლში ესტროგენებისა და ანდროგენების მზარდი შემცველობით. ამ ჰორმონების მაღალი კონცენტრაცია არა მარტო ფოლიკულების ინჰიბირებას იწვევს, არამედ ნაწილობრივ გარდაიქმნება პერიფერიულ ესტროგენად, რის შედეგად ხდება ჰიპოფიზის მგრძნობელობის კიდევ უფრო გაძლიერება ენდოგენური მალუთეინიზირებელი-რილიზინგ ჰორმონის მოქმედების მიმართ. ამგვარად, იკვრება ჰორმონების სეკრეციის „მანკიერი” წრე.