მალალია მუცელატკენილი ბავშვის შელოცვა იყო
- “ალალია-მალალია, ჩემი სახელი წამალია. გორსა, გორმაღალსა ძაღლი მყავდა თაუშია (ჩაუშვია?), ის ყურდგელსა წაუსია. შენ, ბატონო სატკივარო, ჩემი ავადმყოფი (სახელი, მაგ.; ვანო) გაუშვია.“ ამ დროს შემლოცავი ხელს უსვამდა და ფრთხილად უზელდა ავადმყოფს მტკივან ადგილს.
Source: შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური კულტურის ისტორიიდან: [PDF ტექსტი] / გამომცემელი და რედაქტორი ილია თავბერიძე; გარეკანის დიზაინი ირაკლი თოიძე; ტექნიკური რედაქტორი მაკა ცომაია. - თბ.: გურიის სიძველეთა კვლევის ცენტრი, 2014 წელი. - 86 გვ. - ISSN 15-12-4010; ISBN 978-9941-0-6675-7