ოლე

1. ფშ.

   ველებიანი ტყე (ვაჟა, II, ა. შან.).

2. რაჭ.

   ეკალბარდიანი ბუჩქი (დიალექტ., 687).

3. ქიზიყ., ფშ.

   ჭაობიან ადგილში ტალახის გუბე ან ტალახის „მდინარეა“ (ს. მენთეშ.); ტბის ან მდინარის პირას დაგუბებული წყალი; გუბურებიანი ადგილი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.