ე, ეთ

1. ქართლ., რაჭ., ლეჩხ., იმერ., აჭარ.

   ჩვენებითი ნაცვალსახელი ეს, ეგ; ზმნიზედა ეგერ (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ., დიალექტ., 684; 676; პ. ჯაჯან., IX, 251; დიალექტ., 657).

2. აჭარ.

   რიცხვითი სახელი ირიბ ბრუნვებში, ერთ: ე ღ ა მ ე ს ერთ ღამეს; ე თ ხ ე ს, ერთ ხეს; ე თ დ ღ ე ს ერთ დღეს (დიალექტ., 657).

3. ფშ.

   შორისდ. ეჰ! აგერ (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974