პარეხ-ი

1. გურ.
   მოძრავი, ცოცხალი, ღონიერი.
    

   „ოო, რა პ ა რ ე ხ ი ღორჯუნები დუუჭირავს“ (გ. შარაშ.).

2. ქართლ.
   მოხუცი, ბებერი; გ ა პ ა რ ე ხ დ-ა ძალიან დაბერდა (მ. მესხ.).
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.