თაკარა

1. გურ.

   დიდი სიცხე, პაპანაქება სიცხე (ს. ჟღ.) გ ა თ ა კ ა რ ე ბ უ ლ-ი გაცხელებული, გაალებული (ა. ღლ.).

2. მესხ.

   წყობა, წყობისად დალაგებული რამ (ი. მაისურ.). შდრ.: საბა. ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.

    

   „თელი თ ა კ ა რ ა შეშა დასწვა.“

3. იმერ.

   ერთმანეთზე დაწყობილ კეცებში ჩასმული მჭადები (ქეგლ).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974, ←