თაღარ-ი

1. ქართლ., ქიზიყ., ქსნის ხეობ., ინგილ.
   Turk. tagar
   დიდი ქვევრი, რომელშიაც საწნახელიდან ჩადის ტკბილი (კირიონი; შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); თიხის დიდი ჭურჭელი, შუას ქვევით ქვევრივითაა, თითქოს მუცელზე გადაჭრილი ქვევრის ტანიაო. შიგ აყენებენ სხვადასხვა საღებავს, დაბღები ტყავს აწყობენ დასამუშავებლად (ს. მენთეშ.); მილი, საიდანაც ტკბილი გამოდის ნავიდან ყურძნის დაწურვის დროს (ვ. სომხიშვ.); კასრი (გ. იმნ.). შდრ.: ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.
2. ზ. აჭარ., გურ.

   ყანის საზღვარი (შ. ნიჟარ.); მ ო თ ა ღ რ ე მოსაზღვრე; გ ა თ ა ღ ა რ ე ბ ა საზღვრის გასწორება, გაშლა (ა. ღლ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974