თახთახ-ი, თიხთიხ-ი

1. გურ.

   სქელი ფელამუშის ან ღომის დუღილის ხმა; ა თ ა ხ თ ა ხ დ ა, ა თ ი ხ თ ი ხ დ ა, ადუღდა; მ უ ა თ ი ხ თ ი ხ ა მოადუღა (ა. ღლ.).

2. ზ. იმერ.

   ძუნძული (ბ. წერეთ.).

    

   „უნაგირი ზურგს ამკიდე, მე ქვეითად ვ ი თ ა ხ თ ა ხ ე.“

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974