პა პე პი პკ პლ პო პრ პტ პუ პყ პწ
პეი პელ პემ პენ პეპ პეჟ პერ პეტ პექ პეშ პეწ პეჭ

პეწენიკ-ი

ქართლ., იმერ., გურ., ქიზიყ., მესხ., ქსნის ხეობ.
კოხტა, კოპწი ქალი, რომელიც გადამეტებით ინაზება (თ. რაზიკ., „ივერია“, ¹ 135, 1900; ი. ჭყონ.; ს. მეთეშ.); პრანჭია, კოპწია, თავმომწონე (ი. მაისურ.); ადამიანი, რომელსაც სიფაქიზე და სისუფთავე უყვარს (ვ. სომხიშვ.). შდრ. : ქეგლ.
Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9