კაკალ-ი, კაკალ/ე,-ჲ,

1. გურ., იმერ.

   მარცვალი; ე რ თ ი კ ა კ ა ლ ი ერთი ცალი, მარცვალი, ერთი (ს. ჟღ.);

2. იმერ., გულ.

   ღორის ავადმყოფობაა: ხორცში ფეტვის მარცვალივით დააყრის, ამგვარი ხორცი ძალიან მავნებელია; ფეტველა, გვარი (ვ. ბერ., ი. ქავთ., ა. ღლ., გურ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974