რემა

1. მესხ., ზ. აჭარ.
   უგუნური, გაუწვრთნელი, ველური (ი. მაისურ.); უჭკუო, რეგვენი, ცეტი, გონებაგაფანტული (შ. ნიჟარ.).
2. ხევსურ.

   კარგი ცხენის ეპითეტია (ა. ჭინჭარ.).

    

   „ცხენმ გიღალატა რ ე მ ა მ ა, მაცილმა აგკრა მჴარიო.“

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.