რეშ-ი

1. მესხ.
   ხრეში, ნიაღვრის მიერ წამოღებული ნამსხვრევი კლდე, ქვა, ღორღი (. მაისურ.).
2. ზ. იმერ.
   ფიცხი, გააფთრებული.
    

   „წინ ტახი შემოეყარა, რუხვი იყო და რ ე შ ი ა!“ (ბ. წერეთ.).

3. მოხ.
   See also: რეშხი
4. ზ. იმერ.
   დიდი წვიმა, თავსხმა (ქ. ძოწ.).
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.