რეხ-ი, რეხებ-ი

1. გურ.
   მძიმე, ქვიანი გზა, ურემს რომ გავლა უჭირს (ა. ღლ.); ქვიანი ადგილი, უფრო გზაზე იტყვიან (ი. მეგრ., 105).
2. რაჭ.
   მთის კლდოვანი კალთები (ვ. ბერ.)
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.