ქიზიყ., ქართლ., გუდამაყ., მთიულ. 1. გუთნის ნაწილი : მოხრილი ხეა ან რკინა (რკინის გუთანში), რომელზედაც ასხმულია დანარჩენი ნაწილები; 2. მრგვალი ხე მოქსოვილი ხამის დასახვევად (ს. მენთეშ.; ე. ბაბუნ., 272; დიალექტ., 641; ა. ბექ., 226; ს. მაკლ., მთიულ.); ერქვნის ხე (საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.); გუთნის ნაწილი; საქსოვი დაზგის ნაწილი (ქეგლ).
Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.