მოუხეშავი, უშნო; რ ო ყ ი ო თ თ ქ მ ა მოუფიქრებლად თქმა, წამოროშვა (ვ. ბერ.)’ უმისამართო, უმიზნო; რ ო ყ ი ო ტ ყ ვ ი ა უმიზნო, შემთხვევითი ტყვია (ა. ღლ); მაღალ და უშნო კაცზე იტყვიან (შ. ნიჟარ.).
Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.