ყალ-ი

1. ქიზიყ.
   Turk. kal

   ოქრომჭედლის იარაღია; ლითონის ჭურჭელი ხარახურის სადნობად (ს. მენთეშ.).

2. ფშ.
   მარხილის მსგავსად შეკრული ფიცრები თოვლში თივის სათრევად (ვაჟა-ფშ.მც, ლექსიკ.;ქეგლ).
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა.წ.1,2.ღლონტი, ალექსანდრე .-თბილისი:განათლება,1974.