კატარ, კატარ-ი

1. იმერხ.
   ნაძვი ( ნ. ნარი, 82).
2. ინგილ.
   ტილოსა ან აბრეშუმის დიდი ხელსახოცი ან ცხვირსახოცი (დიალექტ., 618)
3. იმერ., აჭარ., მესხ.

   კავკასიური ფიჭვი (ა. მაყ.).

4. გურ.

   ხის წვერო, კენწერო (კ. გვარ.; ა. ღლ., გურ.).

    

   "გეიხედე ეგერ, თვალის საწიერზე, შორე, ალვის ხეი რომ ჩანა, წაი იქინე, აი იმის კ ა ტ ა რ შ ი და იქინე გეტყვიანო."

5. გურ.

   სიმინდის ყვავილი; ა კ ა ტ რ ე ბ უ ლ ი აყვავებული სიმინდი (გ. შარაშ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974