ლასტ-ი

1. ქართლ., ხევსურ., მოხ., გურ., ლეჩხ., ქიზიყ.

   დაწნული ჩელტი ან ჭილობი (ა. ღლ., ქართლ., 287); წნელისაგან დაწნული ჩელტი ღომის, ზანდურის, მახისა და მისთ. გასახმობად (დიალექტ., 554; 562; 677; მ. ჩიქ.; ს. ჟღ.; ს. მენთეშ.). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.

2. ქიზიყ.

   ნესვ-საზამთროს ნათესის ერთმანეთში შერევა. ნესვ-საზამთროს ერთი მწკრივის ნათესი რომ გაიზრდება და მეორე მწკრივის ნათესს შეერევა და გადაებმება, ამას ლ ა ს ტ ი ეწოდება (ს. მენთეშ.).

3. მთიულ.

   შალის სათელი (ს. მაკალ.).

   See also: ლასტი 1
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974