ლახიწ-ი

1. ლეჩხ.

   ერთმანეთში არეული სხვადასხვა პირუტყვის ჯოგი (მ. ალავ., 2).

2. იმერ.

   ძალიან გამხდარი ცხოველი (ი. ჭყონ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974