საბანდ-ი

1. ხევსურ., თუშ., ფშ.
   ტყავის წვრილი თასმა ჯღნის ძირის გამოსაბანდავად (დიალექტ., 556; თ. უთურგ.); ჯღნის გასაბლანდასვი ღვედი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.).
   See also: ჯღანი
2. ქიზიყ.
   საცალოს პირზე წასაფარებელი ქსოვილის ნაჭერი, ძველი ტანისამოსი ან ტყავის და მისთ. (ს. მენთეშ.).
   See also: საცალო
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.