საგულე

1. მოხ.
   დედაკაცის ერთიანი გრძელი კაბა გულამოღებული (ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ.).
2. ქსნის ხეობ.
   ადგილი, სადაც თივას ინახავენ ზამთარში მთაზე, რომ ზვავმა არ წაიღოს (ვ. სომხიშვ.).
3. რაჭ.
   ახალუხი (დიალექტ., 687; ვ. ბერ.).
4. მთიულ.
   ორ წისქვილის ქვას შორის მდებარე რკინის პატარა სოლი (ლ. კაიშ.).
5. ხევსურ.
   გადასახადი გულზე მძიმე ჭრილობის მიყენებისათვის - 4-5 ძროხა (ს. მაკალ.).
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.