ბაკან-ი

1. დიდი ჯამი ხისა ან სპილენძისა; 2. ვარცლის მსგავსი მრგვალი ჭურჭელი, რომელშიც რძეს ჩაწურავენ. საინგილოში იხმარება საწყაოდ, მაგ., ოთხი ბაკანი ერთი ფუთია (ა. შან.; ა. ყაზბ., I I,შ. ძიძ.; ო. ქაჯ.; ა. ჭინჭარ., 267, 295; დიალექტ., 559; 613; ი. ქეშიკ.); ბ ა კ ა ნ-ი ქვაბი ( პ. ხუბ., თუშ.); კუს ზურგის ფარი (შ. ძიძ., ქრესტ.).