ბარდ-ი

1. იმერ., რაჭ., გურ., აჭარ.
   ვ

   აზის, კვახისა და მისთანა ღეროები და ფოთლები ( ვ. ბერ.; დიალექტ., 681); ( გურ.) ეკლიანი მცენარე, ეკალ-ბარდი ( ა. ღლ.) მაყვალი ( ა. მაყ.).

2. ფშ.

   საფარველი (ი. ქეშიკ.).

    

   "თოვლის ბ ა რ დ ი ჰფარავდა მაგის შაოსან სახესა."

   See also: ბარდანი
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.