ტა ტე ტვ ტი ტკ ტლ ტმ ტო ტპ ტრ ტუ ტფ ტყ
ტაბ ტაგ ტავ ტაი ტაკ ტალ ტამ ტან ტაო ტაპ ტარ ტას ტატ ტაფ ტაყ ტაშ ტახ ტაჯ

ტაბაკ-ი

ქართლ., ქიზიყ., ფშ., ლეჩხ.

პატარა თაბახი, ხისაგან გამოთლილი სინისებრი ჭურჭელი, რომელსაც ხორბლის სარკვევად (საწმენდად) ხმარობენ (დიალექტ., 642); მთლიანი ხისგან ჩარხში გამოჭრილი მრგვალი ჭურჭელია სინსავით, ზედ პურსა და ხმელ საჭმელს აწყობენ (ს. მენთეშ.); საფქვავის დასარკვევი ხის ჭურჭელი, გომის მსგავსი, ოღონდ უფრო პირგაშლილი და ნაკლებ ღრმა (დიალექტ., 594); დაბალი სუფრა, გრძელი ფიცარი ოთხ ფეხზე საჭმლის დასადებად და მოსასხდომად (დიალექტ., 679); შდრ. : საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.

Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9