ტაბლა, ტაბლა-ჲ

1. გურ.

   ღომის ფქვილისგან გაკეთებული ნამცხვარი; ნამცხვარი (ა. ღლ.; პ. ჯაჯან.).

2. ხევსურ., მოხ.

   გაწყობილი სუფრა (ა. შან.); სუფრა (ა. ჭინჭარ., 212); სუფრა, მაგიდა პურის საჭმელად (დიალექტ., 564; 557).

3. ინგილ., ქიზიყ., მთიულ.

   მკვდრის კერძი (მ. ჯან.); მიცვალებულის საწესო (ს. მენთეშ.); მიცვალებულისათვის გამომცხვარი დიდი ქადა (ლ. კაიშ.).

4. ქიზიყ.

   1. ჯარას ნაწილი, რაზედაც ჯარას ფეხებია დარჭმული და ჯარა დგას; 2. მეჭურჭლის ჩარხის ფეხის საცემი ქვედა ფიცარი (ს. მენთეშ., დამ.); 3. საჩეჩის ნაწილია (დიალექტ., 609); შდრ. : საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974