ფახაც-ი

1. გურ.

   უხეში, ჯოში მატყლი (გ. შარაშ.).

   See also: ჯოში
2. ლეჩხ.,ფშ.

   დაფარული შიში. ფ ა ხ ა ც ი ს დროს ადამიანი დარწმუნებულია, რომ დანაშუალს გაუგებენ და დასჯიან. იგი შიშს ვერ აჟღავნებს. უჭირს, ფ ა ხ ა ც ი აქვს (მ. ალავ., 2; ქეგლ).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.