ნაგერალა-ი, ნაგერალა

1. ქიზიყ., ზ. აჭარ.

   დაუთესავად, შარშანდელ ნათეს მიწაზე თავისით ამოსული მცენარეულობა (ს. მენთეშ.); წინაწელს ნათეს მიწაზე დაუთესასვად ამოსული მცენარეულობა : კარტოფილი, გოგრა, კიტრი და სხვ. (შ. ნიჟარ.); დაუთესავად მოსული (საბა); მომკილს ნახნავზე მეორეს წელიწადს დაუთესავად მომკილი პური, ქერი და მისთ. (ნ. ჩუბ.); მომკილს ნახნავზე მეორედ მოსული ყანა დაუთესავად (დ. ჩუბ.).

2. მოხ.

   ფუჭი, უვარგისი მარცვალი ხორბლეულისა (დიალექტ., 562).

3. იმერ.

   სიმინდის, ღომისა და მისთ. მოჭრისა და აღების შემდეგ მინდორში ჩაბნეული და ხელით აკრეფილი ტარო, ღომის თავთავი, ნათავთი (ვ. ბერ.; ქეგლ.).

   See also: ნათავთი
   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.