ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
ყეე ყეი ყელ ყენ ყეპ ყერ ყეფ ყეყ ყეჩ ყეჭ

-ყე

  1. რაჭ., ზ. იმერ., ლეჩხ., ქიზიყ., ინგილ.

    წინადადებაში შემასმენლის შემდეგ დაისმის დამატების მრავლობითი რიცხვის აღსანიშნავად (ვ. ბერ.); ობიექტის, აგრეთვე მიცემით ბრუნვაში დასმული სუბიექტის მრავლობითობის გამომხატველი ნაწილაკი (დიალექტ., 689); ნაწილაკი. გამოხატავს მიცემითში სუბიექტისა და სახელობითსა და მიცემითში დასმული ობიექტის მრავლონითობას : მათ უ თ ხ რ ო ბ ი ა ყ ე უთქვამთ; მოსწავლეები სკოლაში დ ა ვ ტ ო ვ ე ყ ე (დიალექტ., 679; 624); ნაწილაკი, იხმარება ზმნაში მრავლობითში დასმული ირიბი ობიექტის აღსანიშნავად (ს. მენთეშ.).

     
    "მე თქვენ მ წ ე რ ყ ე წერილს".
  2. ქიზიყ., ქართლ.

    ყენ. თანდ. -კენ; ბ ი ჭ ი ს ა ყ ე ბიჭისაკენ (დიალექტ., 610.

    Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9