გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ

გალ-ი

ხევსურ., მოხ.

მომცრო ხე, რასაც კაცი ასაღებად მოერევა, ტოტებგაცლილი, ან ჯოხი (ა. შან.); მოკლე წვრილი ხე, ლატანი (ა. ჭინჭარ., 278). სწორი ჯოხი; შეშის ღერი; ძაფის ერთი წვერი (დიალექტ., 560); ცხენების დასაბმელად გადებული ფიცარი (ლ. ლეონ.).

Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9