ხიბალ-ი

1. ქიზიყ.

   საწამლავი. ავადმყოფობისაგან (უმთავრესად ციებ-ცხელებისაგან) "მოწამლული" ადამიანი; გადატ. მწარე სიტყვის ადამიანი (ს. მენთეშ.).

2. ფშ.

   ეშმაკი და კუდიანი ( თ. რაზიკ., "ივერია", № 157, 1900; ი. ჭყონ. ).

3. აჭარ.

   მჭლე, გამხდარი (საქონელი, ადამიანი) (შ. ნიჟარ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.