ხრილ-ი

1. ქართლ.

   ფქვილის მტვერი წისქვილში (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); წისქვილის გარმოდებული ფქვილი (საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.).

2. გურ., ლეჩხ., ზ. იმერ.

   ხის შტოებზე დადებული თოვლი (ე. ნინ., I, თ. კიკვ. ). ხის ტოტებზე შერჩენილი თოვლი (გ. შარაშ.); გადატ. ახალი დანათოვლი (მ. ალავ., 2); ფოთლის ფიფქი (ბ. წერეთ.). შდრ. : ქეგლ.

    

   "ხ რ ი ლ მ ა დაახრევინა თავი."

   "ხ რ ი ლი არ მოცივა ხიდან, კიდო თოლს ელის."

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.