დაწარბვა

1. ფიცარზე ხიწვების თუ წვრილი წყვეტილების აცლა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.);2 . ხის რამეების (კარის, ბოძის, ურმის ნაწილებისა და მისთ.) დაკვერცხვა-დაჭრელება და ნაპირების დასწორება (ს. მენთეშ.); 3. დ ა წ ა რ ბ უ ლ-ი დარარული (ვაჟა, I, ა. შან.). შდრ. : ქეგლ.