კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კა კაა კაბ კად კავ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაო კაპ კარ კას კატ კაუ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაწ კაჭ კახ კაჯ კაჲ

კავ-ი

ქიზიყ., გურ., ქართლ.

1. სახურავის ლატანი, კოჭების ლარტყა, რაზედაც ჩალა, კრამიტი და მისთ. იხურება (ს. მენთეშ.; ს. ჟღ., ა. ღლ., გურ.); 2. თავკაპიანი ჯოხი, რომელზედაც რკალიან ქვაბს ჰკიდებენ (ე. ნინ., I, II, თ. კიკვ.).

Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9