ნაყარ-ი

1. კახ.

   ცალკე ოჯახად გამოყოფილი ფუტკარი (ა. მარტყ., გ. იმნ.).

2. გურ., ლეჩხ.

   ახალმოყრილი რტოები (გ. შარაშ.); ბარტყი, სიმინდის ძირში უსარგებლოდ ამონაყარი, ამოსული ღეროები (დიალექტ., 678).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.