ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბივ ბილ ბინ ბირ ბის ბიც ბიწ ბიჭ ბიჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ბიცოვან-ი, ბიცოან-ი

«აღდაჭი», მლაშე, უნაყოფო:
 
„დაეშჱნოს იგი ბ ი ც ო ა ნ ს ა ქუეყანასა, მარილოვანსა“ Ο, — დაეშენოს ა ღ დ ა ჭ ს ა ქუეყანასა... მარილოანსა“ pb., იერემ. 17,6; „მარცუალნი არა დაეთესნიან ქუეყანასა ბ ი ც ო ვ ა ნ ს ა“ გრ. ნოს.-კაც.-აგებ. 220,12.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9