«ერთგზის», «ერთად», საერთოდ, ერთხელვე:
- „აღვჴოცნე იგინი ე რ გ ზ ი ს“ G —აღვჴოცნე ეგენი ე რ თ ბ ა მ ა დ“ pb., რიცხ. 16,21; „სიმართლჱ ე რ თ ბ ა მ ა დ გამოსცედ“
- I,—„სიმართლჱ ე რ თ ა დ გამოსცედ“ O, ეს 45,8; „მოვიდეს ე რ თ ბ ა მ ა დ“ „მოვიდეს ე რ თ ა დ“ ფს. 47,5; „ცუნდრუკთა
- და ორენათა ე რ თ ბ ა მ ა დ სწყევდით“ O, „ზირ. 28,15; „არა წეს არს ჩუენდა და თქუენდა ე რ თ ბ ა მ ა დ აღშენებად“ O, II
- ეზრა 4,3; „ე რ თ ბ ა მ ა დ შთამთქას მე“ ფლკტ, 156,23; „მიუგო ყოველმან ერმან ე რ თ ბ ა მ ა დ“ O, გამოსლ. 19,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page