ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ერ- ერა ერბ ერგ ერდ ერე ერთ ერი ერმ ერო ერს ერქ ერც ერჳ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ერთსახე, ერცახე

ერთნაირი, ერთფერი, ერთგვარი:
 
„ღმერთმან დაამკჳდრის ე რ თ ს ა ხ ე ნ ი სახლსა“ ფს. 67,7; „ე რ თ ს ა ხ ე არს ჭეშმარიტებაჲ“ მრთ. D, კ. იერ.-აღდგ. 113;
„შექმნენ ორნი ბარძიმნი ე რ თ ს ა ხ ე ნ ი“ H—341,21; „უფალმან დაამკჳდრნის ე რ თ ს ა ხ ე ნ ი სახლსა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ.
100,24; „არა ე რ ც ა ხ ე განჴურეტილნი... არამედ...“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 114,6.
See also: სახე
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9