«ერისაგანი», მხედარი, ჯარისკაცი; საერო პირი, მსოფლიო, მდაბიო:
- „ე რ ი ს ა-კ ა ც თ ა მათ ბჭისათა წარიყვანეს“ C,—„ე რ ი ს ა გ ა ნ თ ა მათ მთავრისათა წარიყვანეს“ DE, მთ. 27,27; „წარიყვანნა
- ე რ ი ს-კ ა ც ნ ი და ასის-თავნი“ საქ. მოც. 21,32; „წარმოიღებნ იგი განწესებულსა როჭიკსა ე რ ი ს-კ ა ც თ ა ს ა“ მ. სწ.
- 120,9; „უკუეთუ მონაზონნი ხართ, რაჲსათჳს იარებით ე რ ი ს-კ ა ც თ ა თანა“ მ. ცხ. 17r; „უძჳრეს ე რ ი ს ა- კ ა ც თ ა ჲ სა
- დავისაჯებით“ მ. ცხ. 39r; „გლახაკი ესე ე რ ი ს-კ ა ც ი ვიყავ სოფელსა შინა მყოფი“ ი.-ე. 24,17; „ნუ ვის აყენებთ, რომელსა
- უნდა ე რ ი ს-კ ა ც ყოფის“ პავლე მოც. 51,14.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page