ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ერ- ერა ერბ ერგ ერდ ერე ერთ ერი ერმ ერო ერს ერქ ერც ერჳ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ერის-კრება

ხალხის შეკრებილება, აურზაური; «მიმოქცეულობა»:
 
„მოვიდა თჳსი ჩემი თორნიკ და მისითა გზითა დიდთა შუღლთა შთავარდი და ე რ ი ს–კ რ ე ბ ა ს ა“ ი.-ე. 24,21; „ე რ ი ს-კ რ ე ბ ა ს
ჰყოფს შენ ზედა ამოს“ O,—„მ ი მ ო ქ ც ე უ ლ ე ბ ა თ ა ჰყოფს ძჳნად შენდა ამმოს“ pb., ამოს, 7,10,
See also: კრება
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9