ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ერ- ერა ერბ ერგ ერდ ერე ერთ ერი ერმ ერო ერს ერქ ერც ერჳ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ერის-მთავარ-ი

სპასპეტი, მხედართ-მთავარი:
 
„მიუგეს... ე რ ი ს-მ თ ა ვ ა რ მ ა ნ ერისა მისისამან“ O, დაბ. 21,22; „არა მცირე პატიჟი მიატყჳს (მჴედარმან) თავსა თჳსსა
ე რ ი ს-მთავრისაგან და მეფისა“ მ. სწ. 107,22.
See also: მთავარ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9