ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ერ- ერა ერბ ერგ ერდ ერე ერთ ერი ერმ ერო ერს ერქ ერც ერჳ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ერქუან-ი

გუთანი, სახვნელის ტარი:
 
„დასცნა უცხო ტომნი... ე რ ქ უ ნ ი თ ა საჴნველისა ჴართაჲსათა“ G, მსჯ. 3,31; „რაჲთა-მე განბრძნდეს კაცი, რომელსა ეპყრას
ე რ ქ უ ა ნ ი?“ O, ზირ. 38,26; „ვინ დასდვის ჴელი ე რ ქ უ ა ნ ს ა და ჰხედავნ უკუმართ და ურნატი მისიმცა მართლ იყო?“
ფლპ. მოც. 7,40.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9