«ეგევითარი», ამნაირი, ამისებრი, «ესევითარი»:
- „არა იყო ე ს ე მ ლ ე ვ ა ნ ი დღე პირველი, არცა დასასრული“ M, — „არა იქმნა დღე ე გ ე ვ ი თ ა რ ი არცა პირველ, არცა
- უკუანაჲსკნელ“ G, ისუ ნ.10,14; „ე ს ე მ ლ ე ვ ა ნ ი თ ა საქმითა განარისხებ შემოქმედსა შენსა“ ბაბ. 44, 30; „ნათესავსა
- შორის ე ს ე მ ლ ე ვ ა ნ ს ა არა ნუ იძიოს შური სულმან ჩემმან“ O, — „ნათესავსა ზედა ე სე ვ ი თ ა რ ს ა შურ-იგოს სულმან
- ჩემმან“ pb; იერემ. 5,9.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page